Een koud geworden kopje koffie.

Het kruiswoordraadsel half ingevuld.

De puzzel van 3000 stukjes,

bijna klaar na heel veel geduld.

 

In de koelkast het maal voor 2 personen.

Jouw jas aan de kapstok in de hal.

Een boek, achteloos opengeslagen.

Op de grond een verdwaalde tennisbal.

 

Voorwerpen, zorgeloos achtergelaten.

Deel van ons leven, deel van ons huis.

Ze staan opeens symbool voor het einde.

Want je komt nu nooit meer thuis...

© Wendy's gedichten