Sinds jij er niet meer bent,

zie ik het 'leven' niet meer buiten.

Ik hoor de vogels niet meer fluiten

ik zie de kleur niet van de bloemen

ik hoor de bijen niet meer zoemen

ik zie het blad niet aan de bomen

ik hoor het water niet meer stromen

ik zie de lammetjes niet springen

ik hoor de kind'ren niet meer zingen.

Het leven lijkt mij onbekend

nu jij er niet meer bent.

 

Sinds jij er niet meer bent,

heeft de zon niet meer geschenen,

haar stralen zijn met jou verdwenen.

Het avondrood met al zijn kleuren

doet mij alleen maar om jou treuren.

Ik zie de glans niet van het leven,

het lijkt ten dode opgeschreven.

Horen en zien is mij vergaan

want jij ontbreekt aan mijn bestaan.

Het leven heeft zich afgewend

nu jij er niet meer bent.

© Wendy's gedichten