Dit gedicht mocht ik schrijven voor een broer naar zijn zus.

 

Je hield zo ontzettend van het leven,

ook al ging het vaak erg op en neer.

Het leven was niet altijd makkelijk,

en sommige herinneringen doen nog zeer.

Maar je hield zo van het leven,

van alle momenten groot en klein.

En de momenten met je kleinkinderen

waren voor jou het beste medicijn.

En je hield zo van het leven,

je wilde nog helemaal niet gaan.

Maar hoe hard je ook hebt gevochten,

toch moet je nu bij ons vandaan.

Maar in onze harten blijf je bij ons,

en al doet jou missen nog zoveel pijn,

als wij aan je denken in liefdevolle herinneringen

zul je altijd heel dichtbij en naast ons zijn.

©Wendy's gedichten