Mijn vader, mijn pap, is de sterkste van de wereld.

Mijn rots in de branding, mijn held, mijn idool.

Mijn stevige basis, de schouder om op te leunen,

van alles wat veilig voelt is hij het symbool.

 

Mijn vader, mijn pap, is er altijd voor mij.

Om te troosten, te steunen, te helpen met raad.

Stilletjes aanwezig, de ruggesteun in mijn leven,

de man die zonder woorden mij altijd verstaat.

 

Dat zijn de herinneringen die ik wil bewaren:

mijn vader, mijn pap, zo sterk en vitaal.

Lachend en huilend, mopperig en blij,

gewoon, zoals hij gewoon was bij mij.

 

Want zo is mijn vader en zo zal hij blijven,

sterk en gelukkig, niet oud en verward.

Al moet ik voor altijd nu afscheid van hem nemen,

hij blijft deel van mijn leven en deel van mijn hart.

©Wendy's gedichten