Jij was van vroeger, jij was voorbij,

alleen nog deel van het verleden.

Waarom zit je dan nu weer in mijn hoofd,

wat doe jij in mijn heden?

Alles wat er is gebeurd,

het spookt weer door mijn hoofd.

Dat was verwerkt, over en voorbij,

dat heb ik echt geloofd.

Maar hier ben je dan, weer hinderlijk aanwezig

en het lijkt erop dat je nog niet gaat.

Het enige voordeel is nu voor mij

dat ik weet dat je niet meer bestaat.

Straks, als alles geregeld is,

kan ik je weer rustig laten gaan.

Dan is jouw hoofdstuk echt afgesloten

en maak je nooit meer deel uit van mijn bestaan.

©Wendy's gedichten